زبان مخفی« آرگو » رایج بین جوانان امروزی چیست؟

آبی آسمانی:«خیلی خفنه»، «بچه مایه‌ای»،  «دمت جیز»، «پیچوندمش»، «ته جواتی»، «زیگیل نباش» «مفنگی،بامبول،بنجل،ددر» «اشکول تپه ما رو دو دره نکن» یعنی این که« آدم ناحسابی به من دروغ نگو» «آمار گرفتن» و «آنتن» یعنی بحث اطلاعات و امنیت. «دوخی» و «کینگ کونگ» رو به دخترها گفته می شود. «لاو نترکون» یعنی دوستت ندارم. «گیر سه پیچ»، «سریش» و «آویزون» یعنی مزاحم. «منیجه» و «فول جواد سیستم» یعنی به روز نشده. «شلوار خانواده» یعنی بد تیپ. «قاط نزن» یعنی عصبانی نشو.» «بادمجون واکس کن» علاف و بیکاره، «خیار شور» آدم بی مزه، «دستمالیسم» رفیق، «سازمان گوشت» آدم چاق و چله، «سوراخ جورابتیم» نهایت مخلصی و فروتنی بعضی از واژه های ورزشی مانند «طرف تو آفسایده یا رو اعصاب من اسکی می ‌ره» بعضی ‌ها هم از حوزه کشاورزی هستند مثل: «شلغم، داره دیمی حرف می ‌زنه» بعضی‌ها ریشه در فرهنگ شهری دارد مثل: «طرف کلنگیه و…» بعضی‌ها ریشه نظامی دارند مثل: «گروهبان گارسیا یا سه‌سوته» بعضی از حوزه تکنولوژی ‌ها و رایانه  «طرف هاردش سوخته، مموریش قاتی کرده، آنتن نمی ‌ده» و امثال اینها  در بین جوان‌ها اپیدمی ‌شده است بی شمارند؛ آرگو زبان غیررسمی، مخفی، سخیف و کوچه‌بازاری است که ممکن است معنای خاص یا بدی نداشته باشد اما حس بی‌ادبی به اطرافیان منتقل می ‌کند. دقیقا عین همین حسی که در جوان‌های امروزی پیدا شده است. الان این ادبیات در بین جوانان ما خیلی رایج است و ۹۰ درصد جوانان ما حداقل پنج یا ده تا از این واژه‌ها را بلدند و در دیالوگ‌های روزانه‌شان از آنها استفاده می ‌کنند. لفظ آرگو ریشه فرانسوی دارد و اولین بار آن را در قرن پانزدهم به کار برده‌اند.زبان مخفی معاصر را دو گروه ابداع می کنند و به کار می‌برند. نخست قانون‌گریزان، چون به زبانی نیاز دارند که حافظ افکار و مقاصدشان باشد و نامحرمان نتوانند از آن راه به دنیای آنان وارد شوند. دومین گروه کسانی هستند که خلاف هنجارهای جامعه رفتار می‌کنند. هنجارهایی که رعایت نکردنشان باعث شماتت و یا انگشت نما شدن می‌شود. زبان مخفی در اصل یک زبان مستقل نیست و یکی از شکل ها و گونه‌های هر زبان معیار است. زبان مخفی عمدتا در حوزه واژگان و تا حدی اصطلاحات و عبارت های فعلی ابداع و زائده هر زبان می شود. یک آسیب شناس اجتماعی و متخصص علوم رفتاری از ورود ۴۰۰۰ کلمه و عبارت در ۳۰ سال گذشته به زبان و ادبیات فارسی خبر داد. وی با بیان اینکه گفتمان جدیدی که بین نسل امروزی شکل گرفته، ناهنجار است اظهار داشت:  این زبان در نسل جدید با سرعت و شدت بیشتری در جریان است که می ‌تواند یک زنگ خطر برای فرهنگ عمومی جامعه باشد. عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی می گوید: به طور کلی کار زبان کوچه بازاری از دید روانشناسی،پنهان ساختن واقعیت تلخ زندگی و گاهی برجسته کردن آن به قصد دهن کجی است و افراد واژه کوچه بازاری لغتی را به کار می برند تا خود آن لغت برایشان دردسر ایجاد نکند. از بعد جامعه شناسی این زبان کوچه حکایت‌گر محرومیت فرهنگی است ولی کارایی و پویایی این زبان دست کمی از کارایی و پویایی زبان معیار ندارد و معنای ضمنی شان از معنای صریح آنها بیشتر است. منابع:خبر آنلاین- پرتال دانشگاهی کشور- برنا نیوز